-
1 глагол
-
2 глагольный
-
3 деепричастный
-
4 причастие
-
5 причастный
Iприл.ҡатнашы бар (булған)быть причастным к чему-л. — нимәгәлер ҡатнашы булыу
IIприл.; грам.сифат ҡылым...ы -
6 вид
I1. мвнешностькүренеш, тышҡы күренеш2. мвнешний облик как состояниеҡиәфәт, сырай, төҫ3. мместность, видимая взором; зрелищекүренеш4. мизображение местности, пейзажһүрәт, тәбиғәт күренеше, пейзаж5. м с предлогами `в`, `из`, `на`, `при` образует наречные сочетанияв виду; на виду — күҙ уңында, күҙ алдында
из вида (из виду) — күҙ уңынан, күҙҙән
6. м мн. видыпредположения, намерениятеләк, ниәт, уй, иҫәпвиды на будущее — киләсәккә уй, хыял
вид на жительство уст. — паспорт
в виде чего — хәлдә, күренештә, рәүештә
на вид; по виду; с виду — ҡарар күҙгә, тышҡы күренеше менән
под видом кого — тигән булып, тигән һылтау менән, -ға/-гә һалынып
видать виды см. видать II; делать вид — һалышыу (һалыныу)
иметь виды на кого-что — иҫәп тотоу, ниәт тотоу
не подать (не показать) виду — сер бирмәү, белгертмәү
быть на виду — күҙ алдында булыу, иғтибар үҙәгендә булыу
иметь в виду: — 1) күҙ уңында тотоу
2) иҫәпкә алыу, иғтибар итеү; 3) теләктә булыу, уйҙа булыу; иметься в виду — күҙ алдында тотолоу
ни под каким видом — һис нисек, һис бер хәлдә лә, ни генә булғанда ла
ставить на вид кому — иҫкәртеү, шелтә биреү
упустить (выпустить) из виду — онотоу, күҙ уңынан ысҡындырыу
II1. мтөр, тармаҡ2. м лингв.төр -
7 вспомогательный
прил.ярҙамсы, өҫтәмәвспомогательный глагол грам. — ярҙамсы ҡылым
-
8 деепричастие
-
9 императив
1. м книжн.повелениебойороҡ, ҡәтғи талап2. м грам.бойороҡ ҡылым -
10 инфинитив
-
11 наклонение
1. ссм. наклонить — наклонять, наклониться - наклоняться
2. с грам.һөйкәлеш -
12 неопределённый
1. прил.точно не установленныйбилдәһеҙ2. прил.неотчётливый, уклончивыйаныҡ (асыҡ) булмаған, билдәле булмаған, икеле -
13 непереходный
-
14 оборот
1. м в разн. знач.әйләнеш2. мҡулланыш, ҡулланылыш3. мбөгөл, бөгөм, боролма4. мйүнәлеш, төҫ5. микенсе (артҡы, теге) яҡ6. мсловесное выражениеәйтелеш, әйтем -
15 однократный
прил.бер тапҡыр (ҡабат, рәт) булған -
16 отымённый
-
17 примыкать
1. несов. см. примкнуть2. несов.прилегать к чему-л.йәнәшә булыу (тороу), килеп тоташыу, сиктәш булыу3. несов. грам.йәнәшәлек менән бәйләнеү -
18 разноспрягаемый
-
19 связка
1. ж см. связать 22. жбәйләм3. ж анат.бәйләүес, тарамыш4. ж грам.хәбәр бәйләүесеҡушма хәбәр составындағы ярҙамсы ҡылым -
20 страдательный
1. прил. уст. см. страдальческий2. прил. книжн.ауырлыҡ күргән, интеккән3. прил. грам.йүнәлеш, төр
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ылым — (Түрікм.: Ашх., Мары, Таш., Красн.) білім. Қазіргідей ол кездерде ы л ы м д ы адамдар болды ма? (Түрікм., Ашх.). [Түрікменше ылым (Туркм. рус., сл., 1956); өзб. илм (Рус. узб. сл., 1947); қарақ. илим (Рус. карак. сл., 1967)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
җылым — Балык тота торган зур ау, җәтмә … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
ғылым — ар. зат. Білім жүйесі, қоғамдық сана сезімнің бір түрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ғылым-үжім — ар. зат. кітаб. Астрология … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ылым-жылым — (Қарақ.) жым жылас, ұшты күйлі. Осы үйде бар еді, ы л ы мж ы л ы м жоқ болды. Ы л ы м ж ы л ы м жоқ болып кеттің ғой ат жөніңді айтпай (Қарақ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ылым-сылым — (Түрікм.: Ашх., Красн., Таш., Мары) алба жұлба, өрім өрім. Ы л ы мс ы л ы м болмай, киің киімдеріңді (Түрікм., Красн.). Үстімде мынау... бүйірі жыртылған ескі көйлек, ы л ы м с ы л ы м (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 234) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әскери ғылым — (Военная наука) соғыс қимылдарын жүргізу құралдары мен тәсілдерін, соғыс өнері мен заңдарын зерттейтін ғылым саласы. Ол Қарулы Күштердің құрылысы мәселелерінің теориялық негіздерін және практикалық нұсқамаларын жасайды, әскери өнердің… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
тағылым — ар. зат. Тәлім, үлгі, өнеге … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ықылым — зат. Ел жұрт, мемлекет … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бір ығылым уақыт — (Алм., Талд.) біраз уақыт … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
мұқылым — (Сем., Абай) бүкіл, барлық. қ. мұқым 2, мүкім … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі